PPWR: Wat betekent de nieuwe verpakkingswet voor uw afvalbeheer in 2025?
De Europese Unie stelt strengere eisen aan verpakkingen en verpakkingsafval met de invoering van de PPWR (Packaging and Packaging Waste Regulation). Deze regelgeving treedt vanaf 2025 gefaseerd in werking en heeft grote impact op bedrijven die verpakte producten verkopen of verpakkingsmateriaal gebruiken. Door nú actie te ondernemen, voorkomt u problemen en bespaart u kosten. Wat is de PPWR precies? De PPWR vervangt de huidige EU-verpakkingsrichtlijn uit 1994. Belangrijkste doel: alle verpakkingen in de EU moeten in 2030 volledig recyclebaar zijn. Hiermee wil de EU de hoeveelheid verpakkingsafval drastisch verminderen en bijdragen aan de circulaire economie. De kernpunten van de PPWR zijn: Recycling-eisen: Verpakkingen moeten zó ontworpen worden dat ze eenvoudig te recyclen zijn. Denk aan het verbod op samengestelde materialen die lastig te scheiden zijn. Beperking op oververpakking: Verpakkingen mogen niet groter of zwaarder zijn dan nodig. Onnodige vulling en dubbele verpakkingen worden verboden. Herbruikbare verpakkingen: Voor bepaalde sectoren, zoals horeca en e-commerce, komen er verplichte herbruikbare verpakkingssystemen. Labelverplichting: Elke verpakking moet voorzien zijn van een duidelijk label dat aangeeft in welke afvalstroom deze thuishoort. Wanneer moet u aan PPWR voldoen? De invoering start in 2025, met oplopende verplichtingen tot 2030. Belangrijke deadlines: 2025: Start handhaving op oververpakking en verplicht recycleerbare materialen voor nieuwe verpakkingen. 2027: Minimale hergebruikpercentages per sector. 2030: Alle verpakkingen volledig recyclebaar, anders verboden. Welke bedrijven vallen onder de PPWR? Producenten van verpakte goederen (food, non-food). Importeurs en distributeurs. Horeca en retail. Webshops en logistiek dienstverleners. Kortom: gebruikt u verpakkingen? Dan heeft u met de PPWR te maken. De impact van PPWR op uw afvalbeheer De nieuwe regels betekenen dat bedrijven: Hun verpakkingen kritisch moeten beoordelen op samenstelling en formaat. Meer moeten scheiden bij de bron, met name plastic, papier en karton. Transparant moeten rapporteren over hun verpakkingsafval. Niet voldoen betekent risico op boetes én hogere kosten door inefficiënt afvalbeheer. Hoe helpt Wastenet uw bedrijf PPWR-proof te worden? Bij Wastenet begrijpen we dat de overgang naar PPWR-compliant werken complex lijkt. Daarom bieden we een complete oplossing: Gratis afvalscan: We analyseren uw huidige verpakkingsafval en scheidingsproces. Duurzaam inzamelen: We zorgen dat uw recyclebare verpakkingen correct worden ingezameld, met minder CO₂-uitstoot. Rapportages voor compliance: U ontvangt duidelijke rapportages die voldoen aan EU-eisen. Flexibiliteit: Uw inzameling groeit mee met uw bedrijf, zonder extra administratie. Één factuur, één aanspreekpunt: Volledige ontzorging, ook bij veranderende regelgeving. Wettelijk verplicht, maar ook een kans De PPWR is niet alleen een verplichting, maar biedt ook kansen. Door verpakkingen te optimaliseren en afval te verminderen: Bespaart u direct op inzamelkosten. Verkleint u uw ecologische voetafdruk. Versterkt u uw duurzaamheidsprofiel richting klanten en partners. Klaar voor PPWR? Wastenet helpt u op weg. Laat uw afvalbeheer voldoen aan de nieuwe verpakkingswet en ontdek waar u direct kunt besparen.Plan vandaag nog een gratis afvalscan.
De winst en waarde van een aparte vuilnisbak voor lege blikjes
De winst en waarde van een aparte vuilnisbak voor lege blikjes In de hedendaagse samenleving zijn we voortdurend op zoek naar manieren om onze ecologische voetafdruk te verkleinen. 31 december 2022 is er statiegeld op lege blikjes ingevoerd. Dit heeft een positief effect op een duurzamer Nederland, maar biedt ook kansen voor u als ondernemer. Hoe zorgt u ervoor dat u niet alleen goed bent voor het milieu en uw reputatie, maar ook voor uw portemonnee? Het belang van gespecialiseerde inzameling Het jaarlijks aantal blikjes dat in ons milieu terechtkomt is ronduit alarmerend, naar schatting zijn het ongeveer 150 miljoen blikjes die onze natuur vervuilen. Dit zorgt niet alleen voor een toename van zwerfafval, maar brengt ook ernstige gevaren met zich mee voor de fauna in onze omgeving. Gelukkig biedt de nieuwe wetgeving een krachtige stimulans voor het verminderen van dit afval, door een statiegeld van 15 eurocent per blikje in te voeren. Veel zwerfafval rapers merken direct resultaat. Volgens hen is het aantal blikjes dat op straat wordt gevonden gehalveerd. Recycling van blikjes is van cruciaal belang voor het verminderen van afval en het behoud van natuurlijke hulpbronnen. Door blikjes apart in te zamelen, wordt het mogelijk om ze efficiënt te recyclen en opnieuw te gebruiken, waardoor de impact op het milieu aanzienlijk wordt verminderd. Prullenbak met statiegeldsticker Een goede manier om het inleveren van blikjes te stimuleren is door een of meerdere prullenbakken met statiegeldsticker te plaatsen. De bakken zijn ontworpen om het recyclen van blikjes eenvoudiger en effectiever te maken. Ze zijn voorzien van een speciale gleuf voor blikjes en een opvallende sticker die aangeeft dat dit de ideale plek is om blikjes met statiegeld in te deponeren. Het voordeel van gespecialiseerde inzameling Maar hoe kan deze maatregel in de praktijk worden gebracht dat ook nog eens erg positief voor uw onderneming is? Hier komt het belang van gespecialiseerde inzameling naar voren. Door het plaatsen van aparte vuilnisbakken voor lege blikjes, wordt het voor u als onderneming aanzienlijk eenvoudiger om bij te dragen aan een milieuvriendelijke samenleving. Deze bakken, voorzien van een duidelijke statiegeldsticker, moedigen mensen aan om hun lege blikjes op een verantwoorde manier weg te gooien. Persoonlijke voordelen van een aparte inzamelbak Het introduceren van een specifieke inzamelbak voor lege blikjes in uw directe omgeving heeft talrijke voordelen. Niet alleen draagt u bij aan het verkleinen van de afvalberg, maar u maakt ook de weg vrij voor een reeks persoonlijke voordelen. U draagt direct bij aan een milieuvriendelijkere samenleving. Uw actieve deelname aan dit initiatief betekent dat u een rol speelt in het verminderen van de vervuiling die deze blikjes veroorzaken. Uw (potentiële) klanten zien dat u actief bezig bent met het verlagen van de CO2-voetafdruk. Dit heeft een positieve werking op uw reputatie. Door actief te participeren in milieuvriendelijke initiatieven, toont u uw inzet voor een duurzamere toekomst, wat door uw omgeving gewaardeerd zal worden. Het statiegeld kan aardig oplopen, doordat het voor mensen heel makkelijk is om de blikjes kwijt te raken. U zou (een deel van) het bedrag kunnen doneren aan een goed doel, om de mensen nog meer te stimuleren om de blikjes in de bak te gooien. Bevorder duurzaamheid Het implementeren van een aparte vuilnisbak voor lege blikjes is een krachtige manier om duurzaamheid te bevorderen. Het vermindert niet alleen de hoeveelheid zwerfafval in uw lokale omgeving, maar moedigt ook een cultuur van verantwoordelijkheid en bewustzijn aan. Het scheiden van uw afval maakt de recyclingprocessen efficiënter, waardoor waardevolle materialen kunnen worden teruggewonnen en hergebruikt in de productie van nieuwe producten. Dit reduceert op zijn beurt de vraag naar nieuw geproduceerde materialen, waardoor de druk op natuurlijke hulpbronnen vermindert. Daarnaast draagt het bij aan een bewuster consumptiegedrag. Door het statiegeldsysteem en de speciale bakken voor blikjes, wordt er gestimuleerd om bewuster na te denken over consumptiepatronen en de impact die deze hebben op het milieu. Een schonere toekomst U heeft de kracht om een significante impact te maken en het voortouw te nemen in deze groene revolutie. Het begint allemaal met kleine acties. Het kiezen voor het gebruik van een aparte vuilnisbak voor blikjes is een eenvoudige, maar krachtige stap zijn in de richting van een betere wereld.
Klimaatdoelstelling raakt afvalsector en daarmee bedrijven
Inleiding De klimaatdoelstelling afvalsector krijgt steeds meer aandacht nu de overheid strengere regels opstelt om de CO2-uitstoot te beperken. In de praktijk betekent dit dat de manier waarop bedrijven met afval omgaan, niet langer vrijblijvend is. De afvalverbrandingsinstallaties vallen onder een verhoogde CO2-heffing, en er wordt meer druk gelegd op het ontwikkelen van schonere technieken om de uitstoot terug te dringen. Deze ontwikkelingen raken niet alleen de afvalsector, maar ook iedere organisatie die afval produceert of verwerkt. In deze blog duiken we dieper in op de maatregelen die Nederland neemt om de klimaatdoelen van 2030 te halen, en wat de consequenties daarvan zijn voor bedrijven in uiteenlopende sectoren. Waarom de klimaatdoelstelling van 2030 belangrijk is De urgentie van de klimaatdoelstelling komt voort uit het akkoord van Parijs en de klimaatplannen van de Europese Unie. Nederland heeft zich gecommitteerd aan een forse reductie van broeikasgassen om de opwarming van de aarde te beperken. Volgens het klimaatakkoord moet er in 2030 sprake zijn van minstens 55% minder CO2-uitstoot in vergelijking met 1990. Om eventuele tegenvallers te kunnen opvangen, mikt het kabinet zelfs op 60%. Het behalen van deze doelstelling vereist een collectieve inspanning van alle sectoren, waaronder de afvalverwerking. De klimaatdoelstelling afvalsector is dus niet alleen een papieren afspraak, maar een harde realiteit die het beleid rond afval direct beïnvloedt. Interdepartementaal Beleidsonderzoek (IBO) Klimaat Op 13 maart heeft minister Rob Jetten (Klimaat en Energie) het eindrapport van het zogeheten IBO Klimaat gepresenteerd. Hieruit blijkt dat Nederland nog 22 megaton extra emissiereductie moet realiseren bovenop de al geplande maatregelen. Deze kloof betekent dat er strengere en aanvullende beleidsmaatregelen nodig zijn om de doelen van 2030 te halen. De afvalsector wordt in deze rapportage expliciet genoemd als een van de sectoren die meer zal moeten bijdragen, onder meer door vergroting van het hergebruik van materialen, beperking van afvalverbranding en een hogere CO2-heffing. De klimaatdoelstelling afvalsector staat hiermee definitief op de kaart, met concrete gevolgen voor afvalverwerkers en bedrijven die afval produceren. Waarom de extra reductie nodig is De bestaande plannen bleken onvoldoende om de doelen te halen. In het IBO-rapport wordt benadrukt dat tegenvallers in de uitstootvermindering moeten worden gecompenseerd. Dit houdt onder meer in dat er sneller moet worden overgeschakeld naar circulaire bedrijfsprocessen, zuinigere mobiliteit en minder verbranding van afvalstoffen. De rekensom is simpel: wanneer de uitstoot van broeikasgassen niet stevig daalt, wordt het risico op klimaatverandering en alle bijbehorende schade steeds groter. De klimaatdoelstelling afvalsector speelt hierbij een cruciale rol omdat efficiënt afvalbeheer kan bijdragen aan een circulaire economie waarin materialen een tweede of zelfs derde leven krijgen, in plaats van te eindigen in de verbrandingsoven. CO2-heffing en afvalverbranding Een van de opvallendste maatregelen uit het pakket is de verhoging van de CO2-heffing. Die heffing wordt geïnd bij grote industrieën die substantieel bijdragen aan de CO2-uitstoot, waaronder afvalverbrandingsinstallaties. Door de kosten voor uitstoot te verhogen, wil de overheid bedrijven stimuleren om te investeren in schonere technologie en om afval zoveel mogelijk te scheiden en te recyclen. Voor de klimaatdoelstelling afvalsector betekent dit dat afvalverwerkers worden aangemoedigd hun processen te optimaliseren, en dat zij minder winst maken op de traditionele manier van afvalverwerking. Bedrijven die afval produceren, voelen dit indirect doordat de afvoerkosten kunnen stijgen. Waarom een CO2-heffing? Een CO2-heffing werkt als een economisch prikkelmechanisme. Wanneer het duurder wordt om broeikasgassen uit te stoten, wordt het aantrekkelijker om te investeren in efficiëntere productiemethoden, schonere energiebronnen en slimmere afvalscheiding. De heffing moet in de ogen van de overheid een katalysator zijn voor innovatie en duurzaamheid. Voor de klimaatdoelstelling afvalsector is dit cruciaal: hoe meer bedrijven bereid zijn te investeren in verduurzaming, hoe sneller de sector als geheel kan overstappen op circulaire oplossingen. Tegelijk roept de hogere CO2-heffing ook zorgen op. Sommige ondernemers vrezen dat ze gedwongen worden tot duurdere processen, wat de concurrentiepositie kan aantasten, zeker als het produceren of verwerken in het buitenland goedkoper is. Gevolgen voor afvalverbrandingsinstallaties Afvalverbrandingsinstallaties zijn grote bronnen van CO2-uitstoot. Hoewel afvalverbranding in sommige gevallen energie oplevert (bijvoorbeeld in de vorm van stadsverwarming), komt er ook een aanzienlijke hoeveelheid broeikasgassen vrij. De overheid wil door middel van de hogere heffing het verbranden van afval minder aantrekkelijk maken, zodat er meer focus komt op preventie en recycling. Dit leidt tot investeringen in technologie die restwarmte efficiënter inzet, maar ook tot de vraag of verbranding op termijn nog rendabel blijft. Daarmee wordt de klimaatdoelstelling afvalsector een belangrijke pijler in de discussie over de toekomst van de Nederlandse afvalmarkt. Minder afvalverbranding en meer recycling Naast de financiële prikkel via de CO2-heffing, worden er ook andere maatregelen genomen om de hoeveelheid afvalverbranding te beperken. De overheid stimuleert bedrijven en burgers om afval aan de bron te scheiden, waardoor het beter kan worden hergebruikt. Zo ontstaat minder restafval en wordt het volume dat richting verbrandingsinstallaties gaat kleiner. Voor de klimaatdoelstelling afvalsector is dit een gunstige ontwikkeling: hoe minder brandbaar afval er is, hoe lager de totale CO2-uitstoot. Bedrijven die werk maken van afvalscheiding, kunnen mogelijk profiteren van subsidies en lagere verwerkingskosten, omdat goed gescheiden afvalstromen waardevolle grondstoffen kunnen opleveren. Van restafval naar grondstof De transitie van restafval naar herbruikbare grondstof staat centraal in de visie voor 2030. Materialen als papier, glas, metalen en kunststoffen kunnen vaak prima worden gerecycled, mits ze schoon en gescheiden worden aangeleverd. De klimaatdoelstelling afvalsector rust in hoge mate op dit principe van grondstoffenbehoud. Door afval te scheiden, kan de industrie de ingezamelde materialen opnieuw inzetten in productieprocessen. Daarmee wordt de CO2-uitstoot gereduceerd, omdat er minder nieuwe grondstoffen hoeven te worden gewonnen en bewerkt. Tegelijkertijd neemt de druk op de afvalverbrandingsinstallaties af, wat gunstig is voor het behalen van de nationale emissiereducties. Innovaties in recyclingtechnologie Technologische ontwikkelingen maken het steeds makkelijker om efficiënter te recyclen. Denk aan sorteerrobots die met behulp van kunstmatige intelligentie verschillende soorten plastic herkennen en scheiden, of chemical recycling voor plastics die normaal lastig te hergebruiken zijn. Deze innovaties bieden kansen voor bedrijven die voorop willen lopen in de circulaire economie. De klimaatdoelstelling afvalsector kan op
Circulaire economie: de toekomst van duurzaamheid
Inleiding De circulaire economie staat steeds vaker in de schijnwerpers als hét toekomstmodel voor duurzaamheid. Met een groeiende wereldbevolking en steeds schaarser wordende grondstoffen, is het klassieke lineaire systeem van produceren, consumeren en weggooien niet langer houdbaar. Dit moderne concept beoogt materialen en grondstoffen zo lang mogelijk in omloop te houden. Daardoor beperken we de afvalberg en benutten we producten optimaal. In deze blog gaan we dieper in op de principes, voordelen en uitdagingen van een circulair model. Ook bespreken we hoe Nederland ervoor staat en wat bedrijven concreet kunnen doen om circulair te ondernemen. Wat is de circulaire economie? In een wereld waarin grondstoffen niet onuitputtelijk zijn, biedt dit principe een antwoord op de vraag hoe we producten, materialen en energie duurzamer kunnen benutten. Het draait hierbij om het sluiten van kringlopen. In plaats van nieuwe grondstoffen uit de aarde te halen om ze na gebruik te verbranden of te storten, houden we ze zo lang mogelijk in de keten. Dat kan door hergebruik, reparatie, recycling en het ontwerp van producten die lang meegaan. De kernboodschap: verspilling voorkomen en materialen steeds opnieuw inzetten, zodat ze hun waarde behouden. Waar we voorheen vaak spraken over “take, make, waste”, legt een circulaire visie de nadruk op “reduce, reuse, recycle”. Afval wordt niet gezien als restproduct, maar als een bron van grondstoffen. Door materialen hoogwaardig te recyclen en hergebruiken, verlagen we de vraag naar nieuwe grondstoffen en verminderen we milieu-impact. Bovendien kunnen nieuwe verdienmodellen ontstaan, zoals lease-concepten en modulaire ontwerpen. Het gaat dus verder dan enkel recycling: het is een ingrijpende herziening van de manier waarop we ontwerpen, consumeren en produceren. De lineaire economie versus het circulaire model Onze huidige werkwijze is grotendeels lineair: we winnen grondstoffen, maken er producten van en gooien die producten weg als we ze niet meer nodig hebben. Deze werkwijze vergroot de afvalberg en put natuurlijke bronnen uit. Steeds meer organisaties, overheden en consumenten erkennen dat zo’n model op de lange termijn onhoudbaar is. Een circulaire benadering biedt een alternatief door uit te gaan van cyclische processen: producten en grondstoffen belanden na gebruik niet als afval op de vuilnisbelt, maar blijven in omloop. De tegenstelling tussen deze twee aanpakken is groot. In het lineaire scenario belanden kostbare materialen al na één gebruik in de verbrandingsoven. In een circulaire aanpak behouden producten hun waarde, bijvoorbeeld door reparatie of hergebruik. Denk aan glas of aluminium die onbeperkt gerecycled kunnen worden zonder kwaliteitsverlies. Het verlengen van de levensduur en het inzetten op hoogwaardige recycling verlaagt de CO2-uitstoot aanzienlijk en draagt bij aan een meer toekomstbestendig economisch systeem. Waarom is deze transitie belangrijk? De noodzaak voor een ommezwaai naar een systeem waarin we kringlopen sluiten, neemt toe door verschillende factoren. Zo groeit de wereldbevolking, wat leidt tot een toenemende vraag naar grondstoffen. Veel van die grondstoffen zijn schaars of lastig te winnen, en hun ontginning gaat gepaard met aanzienlijke milieuschade. Bovendien houdt een lineaire manier van produceren een hoge CO2-uitstoot en verlies van biodiversiteit in stand. Daarnaast raken consumenten en bedrijven steeds meer doordrongen van het belang van duurzaamheid. Organisaties die zich inzetten voor minder afval en beter grondstoffengebruik, winnen aan populariteit. Een circulaire strategie helpt grondstoffen te behouden, ecosystemen te beschermen en tegelijkertijd in te spelen op veranderende markteisen. Deze insteek is dan ook niet alleen een ecologische, maar ook een economische kans. De kernprincipes van circulair denken Het uitgangspunt is dat producten, materialen en grondstoffen zo lang mogelijk in omloop blijven. Vier leidende principes vormen de basis van een succesvol circulair systeem: 1. Design for disassembly Een cruciale eerste stap is om producten zo te ontwerpen dat ze eenvoudig kunnen worden gedemonteerd en gerepareerd. Dit vergemakkelijkt onderhoud en verlengt de levensduur. Onderdelen die gemakkelijk te scheiden zijn, kunnen ook effectiever worden gerecycled als het product niet meer te repareren valt. Dit type ontwerpdenken staat aan de basis van elke circulaire innovatie. 2. Hergebruik en reparatie Een direct gevolg van goed ontwerp is dat je producten niet hoeft weg te gooien als er iets stukgaat. Hergebruik en reparatie vormen de meest efficiënte manieren om grondstoffen te behouden. Waar de lineaire economie vooral leunt op vervanging, zet een circulaire visie in op het verlengen van de levensduur. Zo beperken we onnodig afval. 3. Hoogwaardige recycling Niet alles is te repareren of te hergebruiken. In dat geval is hoogwaardige recycling de volgende stap. Hierbij willen we grondstoffen op een zo hoogwaardig mogelijke manier terugwinnen, zonder kwaliteitsverlies. Helaas is in veel situaties de recycling nog laagwaardig, waardoor waardevolle materialen alsnog deels verloren gaan. De uitdaging ligt in technologische innovatie en betere scheiding van stromen. 4. Sluit de kringloop Het einddoel is een systeem waarin geen enkel materiaal of hulpbron verloren gaat. In plaats van afval bestaat, worden alle componenten ergens anders weer ingezet. Dit vraagt om nauwe samenwerking tussen ontwerpers, producenten, afvalverwerkers, overheden en consumenten. Pas wanneer ieder van deze partijen meedoet, kan de kringloop volledig gesloten worden. Voordelen van een circulaire economie Wie circulair onderneemt, plukt daar op meerdere vlakken de vruchten van. Ten eerste leidt hoogwaardig hergebruik tot minder restafval. Hierdoor daalt het aandeel dat wordt verbrand of gestort, wat een directe winst is voor het milieu. Daarnaast kan dit model kostenbesparend werken, omdat bedrijven materialen langer gebruiken of zelfs opnieuw verwaarden. Bovendien zijn er kansen voor innovatieve verdienmodellen, zoals pay-per-use of leaseconstructies, waarbij de fabrikant eigenaar blijft van een product en dus belang heeft bij een langere levensduur. Ook ontstaat nieuwe werkgelegenheid, omdat reparatie en sorteerwerk vaak arbeidsintensiever zijn dan lineaire productieprocessen. Zo draagt een circulaire visie niet alleen bij aan duurzaamheid, maar stimuleert het ook de economie. Status van circulair handelen in Nederland Ons land wil vooroplopen in deze transitie, met het streven om in 2050 volledig circulair te zijn. Toch blijkt uit cijfers dat het aandeel hergebruikte materialen in 2020 nauwelijks is gestegen ten opzichte van 2014. Dit geeft aan dat er extra inzet vereist is. Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) signaleert
Bespaar kosten en milieu met scheiden op de bouwplaats
Bespaar kosten en milieu met scheiden op de bouwplaats: waarom dit van groot belang is Bespaar kosten en milieu met scheiden op de bouwplaats is een streven dat steeds meer bedrijven omarmen. Veel bouw- en sloopprojecten produceren enorme hoeveelheden afval, waarbij een groot deel onnodig in gemengde containers belandt. Dat lijkt handig, maar zorgt dat u betaalt voor uitsorteren bij de afvalinzamelaar. Bovendien is niet alles dan nog goed te recyclen. Met een doordacht plan om grondstoffen als puin, beton, metaal en gips direct op de bouwplaats te scheiden, bespaart u niet alleen op kosten, maar draagt u ook bij aan een schoner milieu. Dit artikel laat zien hoe het werkt, waar u op moet letten bij chemisch afval en hoe u in zes stappen een succesvol plan voor afvalscheiding opzet. De winst van gescheiden bouwafval: milieu en kostenvoordeel Scheiden op de bouwplaats is niet alleen een kwestie van duurzaamheid, maar ook een kwestie van financiën. Als u alles in één container gooit, rekent de inzamelaar hogere tarieven door vanwege het uitsorteren. Bovendien bestaat de kans dat niet alle grondstoffen even goed te recyclen zijn als alles door elkaar zit. Van hout tot gips en van puin tot dakafval: elk materiaal heeft zijn eigen recyclingproces. Door het afval vooraf te sorteren, voorkomt u menging en verhoogt u de herbruikbaarheid. Daarmee versterkt u niet alleen uw duurzaamheidsprofiel, maar vergroot u ook de kans op lagere verwerkingskosten. Uiteindelijk profiteert dus zowel de portemonnee als het milieu. Waarom samengestort bouwafval onhandig is Een container voor gemengd bouwafval lijkt in eerste instantie werk te besparen. Medewerkers kunnen alles in één bak kwijt. In de praktijk leidt dit vaak tot hogere facturen voor het uitsorteren. Ook is de kans groter dat bepaalde grondstoffen, zoals beton of hout, dusdanig vervuild raken dat ze niet meer bruikbaar zijn. Hierdoor gaat kostbaar materiaal voorgoed verloren en stijgt de totale CO2-voetafdruk van uw project. Met een duidelijk plan om te scheiden op de bouwplaats pakt u deze problemen bij de bron aan en voorkomt u dat geld en grondstoffen verspild worden. Chemisch afval veilig inzamelen en vervoeren: waarom kennis essentieel is Naast de gangbare stromen als puin, hout en gips, kan ook chemisch of gevaarlijk afval ontstaan. Denk aan verfblikken, accu’s of bepaalde coatings. Dit soort afval heeft specifieke afvoerregels, omdat de stoffen schadelijk kunnen zijn voor mens en milieu. Voor deze stromen geldt dat ze niet in aanraking mogen komen met ander afval dat verbrand of gerecycled wordt. Chemisch afval moet dus via een aparte stroom worden verzameld. Daarbij zijn richtlijnen voor inzamelaars, verwerkers én bouwbedrijven. Door vooraf te weten welke chemische restanten er kunnen vrijkomen, kunt u tijdig een geschikte opslag en inzamelmethode regelen. Zo garandeert u niet alleen veiligheid op de bouwplaats, maar draagt u ook bij aan verantwoorde verwerking. Het belang van aparte chemicaliëncontainers Chemisch afval bevat vaak vluchtige, bijtende of giftige stoffen die een risico vormen als ze met ander materiaal samensmelten of verhit worden. Bovendien kan onjuiste opslag voor gevaarlijke situaties zorgen, zoals brand of ontploffing. Een speciale container of veiligheidskast scheidt deze stroom van andere soorten bouwafval. Laat medewerkers weten welke regels gelden, zoals het gebruik van lekvrije vaten en etiketten. Zo voorkomt u dat onverhoopt verf of olie in dezelfde container belandt als houtsnippers of piepschuim. Heeft u twijfels? U kunt altijd een afvalverwerker of adviseur raadplegen. Dit verhoogt de kans dat u chemisch afval veilig en zonder milieuschade kunt afvoeren. Maak een duidelijk plan voor het scheiden van afval: zes stappen Een succesvol systeem voor scheiden op de bouwplaats ontstaat niet vanzelf. Het vereist een doordacht plan, heldere communicatie en goede logistiek. Hieronder vindt u zes praktische stappen om grip te krijgen op uw bouwafvalstromen. Door deze methode te volgen, kunt u puin, beton, metaal, hout en meer gescheiden inzamelen, met als resultaat een beter milieu en kostenbesparing. Denk eraan dat ook speciale stromen, zoals chemisch afval, in uw plan moeten worden opgenomen. Iedereen op de bouwplaats profiteert als grondstoffen direct in de juiste container belanden. Uw medewerkers werken prettiger, klanten zien een professionele werkwijze, en u boekt duurzaamheidswinst. Stap 1: Projecten bepalen en afval inventariseren Begin met een overzicht van uw geplande projecten. Noteer bij elke klus welke werkzaamheden plaatsvinden en wat voor afvalsoorten daarbij vrijkomen. Sloopwerk levert bijvoorbeeld puin, maar ook leidingen, gipsplaten of isolatiemateriaal op. Hoe gedetailleerder u dit uitwerkt, hoe makkelijker het wordt om de juiste containers te bestellen. Overweeg ook de mogelijkheid dat bepaalde speciale stromen, zoals dakgrind of chemisch afval, opduiken. Door op voorhand te weten welke grondstoffen u mag verwachten, anticipeert u op het volume en de inzamelmethode. Dit beperkt de kans dat u straks te weinig of juist te veel capaciteit heeft voor een specifieke afvalstroom. Stap 2: Bepaal het volume per afvalstroom Nu u weet welke soorten afval mogelijk vrijkomen, kunt u voor elk type een schatting maken van het verwachte volume. Hier komt de locatie van het project om de hoek kijken. Hoe ver moeten medewerkers lopen naar de container? Is er ruimte voor meerdere bakken van verschillende grootte? Bij zeer grote projecten is er plek voor 40m³-containers, terwijl kleinere klussen vaak genoeg hebben aan 6 of 10m³. Ook voor gevaarlijk afval is een aparte opslagplaats nodig. Houd rekening met de praktische situatie. U wilt tenslotte niet dat mensen honderden meters lopen om een stukje hout in de houtcontainer te gooien. Een strategische opstelling bespaart tijd en voorkomt dat men afval in de verkeerde bak mikt. Stap 3: Stel een plaatsingsplan op Bepaal waar u elke container plaatst. Denk aan toegankelijkheid voor vrachtwagens die ze komen legen of wisselen. Sommige stromen, zoals chemisch afval, moeten misschien apart staan om veiligheidsredenen. Zet bakken voor hout, puin en metalen dicht bij de werkplekken waar dit afval ontstaat. Heeft u weinig ruimte, dan is een sequence van kleinere containers mogelijk: eerst vul je één tot de rand, daarna wisselt een inzamelaar de bak om voor een nieuwe. Ook de verkeersveiligheid telt mee. Zorg dat
Chemisch afval inzameling en recycling
Introductie: wat is klein chemisch afval en waarom is het zo belangrijk? Chemisch afval is een overkoepelende term voor afval dat gevaarlijke stoffen bevat die potentieel schadelijk zijn voor mens, dier en milieu. Dit kan variëren van oliën, zuren en oplosmiddelen tot verf, zware metalen en zelfs bepaalde elektronische componenten. In veel organisaties leeft nog altijd de vraag: “Wat is chemisch afval nu precies, en hoe ga je er veilig mee om?” Het antwoord is dat elk type restafval waarin chemisch reactieve of giftige stoffen zitten, als gevaarlijk afval beschouwd moet worden. Deze stoffen kunnen explosief, bijtend of toxisch zijn, waardoor onzorgvuldig omgaan tot ernstige incidenten kan leiden. De maatschappelijke druk om verantwoord met gevaarlijke stoffen om te springen, neemt steeds meer toe. Overheidsinstanties stellen strenge regels op rond de inzameling chemisch afval, omdat lekkage of onbedoelde verbranding van schadelijke componenten desastreuze gevolgen kan hebben. Denk aan vervuild grondwater, toxische dampen of bodemverontreiniging. Bovendien stellen veel klanten en partners duurzaamheidseisen in contracten, zeker in sectoren die internationale standaarden hanteren. Kortom, chemisch afval vraagt om een doordachte aanpak, niet alleen om boetes of imagoschade te voorkomen, maar ook om actief bij te dragen aan een gezonde leefomgeving. Definitie en eigenschappen: wat is chemisch afval in de praktijk? De term ‘chemisch afval’ dekt allerlei soorten restproducten met gevaarlijke eigenschappen. Dat kan van alles zijn: batterijen met zware metalen, spuitbussen met oplosmiddelen, resten verf en olie, koelmiddelen of zuren. Zelfs bepaald elektronisch afval (e-waste) kan onder chemisch afval vallen, omdat er giftige componenten zoals kwik of cadmium in zitten. De kern is dat deze stoffen risico’s meebrengen bij normale afvoer. Ze kunnen ontploffen in een perscontainer, tot vlammen overslaan in een afvaloven of schadelijke nevenproducten vormen die door filters en scrubbers glippen. Wat al deze reststromen gemeen hebben, is dat ze niet zomaar met regulier bedrijfsafval kunnen worden meegegeven. De verwerkingsinstallaties zijn doorgaans niet uitgerust voor zulke chemische uitdagingen. Dat is meteen de reden waarom gevaarlijk afval verplicht apart gehouden en verwerkt moet worden. Zonder goede maatregelen stapelt het risico zich op: niet alleen in het transport, maar ook op de eindbestemming. Vandaar dat overheden, afvalverwerkers en producenten samen een systeem in stand houden waarbij gevaarlijke stoffen traceerbaar blijven, van de eerste producent tot aan de uiteindelijke vernietiging of recycling. Waarom chemisch afval apart inzamelen? Het scheiden van gevaarlijk afval levert verschillende voordelen op. Allereerst is er een duidelijke wettelijke onderbouwing: ondernemingen moeten voldoen aan milieu- en veiligheidsnormen. Overtreding leidt tot boetes, aansprakelijkheidsclaims of zelfs sluiting van de locatie bij ernstige nalatigheid. Daarnaast is er het veiligheidsaspect. Wanneer chemische restanten door verkeerd transport of opslag in contact komen met andere stoffen, kan dit explosies, brand of giftige dampen veroorzaken. Denk aan zuren die bij basen komen, of batterijen die lekken in combinatie met brandbare materialen. Apart houden van deze restanten voorkomt dat zich op de werkvloer een ramp voltrekt. Verder is het milieu gebaat bij een zorgvuldige inzameling chemisch afval. Chemische verbindingen die normaal moeilijk afbreekbaar zijn, kunnen via gespecialiseerde routes worden geneutraliseerd of gerecycled. Zo voorkomt men dat zware metalen in het grondwater sijpelen of dat schadelijke gassen ontsnappen tijdens een ondeskundige verbranding. Bovendien is er vaak de optie van hergebruik: bepaalde metalen, oplosmiddelen of olieachtige componenten kunnen teruggewonnen worden en in nieuwe processen dienen. Dit bevordert een circulaire economie en reduceert de uitputting van primaire grondstoffen. De rol van klein chemisch afval binnen organisaties Klein chemisch afval (KCA) is een categorie die men snel over het hoofd ziet. Het omvat kleine hoeveelheden gevaarlijke stoffen, vaak in huishoudelijke of kantoorverpakkingen. Denk aan verfspuitbussen, batterijen, inktcartridges, kwikhoudende lampen of lege flacons van agressieve schoonmaakmiddelen. Juist omdat deze items zo algemeen voorkomen, is de kans groot dat men ze achteloos in een restafvalcontainer gooit. Daarmee vergroot men onbedoeld de kans op incidenten of vervuiling. Door een speciale kga-box te plaatsen op de werkvloer, kan men medewerkers op een laagdrempelige manier stimuleren hun spuitbus, batterij of verfresten daar te deponeren in plaats van bij het gewone afval. Is de box vol, dan regelt men een ophaling door een erkende inzamelaar van gevaarlijk afval. Zo voorkomt u dat schijnbaar onschuldige items ongezien grote schade berokkenen. In feite is dit net zo belangrijk als het beheersen van grote volumes chemicaliën, want ook een enkele batterij kan brand veroorzaken als hij onder druk komt te staan in een perscontainer. Voorbeelden van klein chemisch afval 1. Batterijen en accu’s (in telefoons, laptops, gereedschap) 2. Spuitbussen met restanten cosmetica, reinigers of verf 3. Verfresten in kleine blikjes, vaak met oplosmiddelen 4. Lampen met kwik, zoals tl-buizen, spaarlampen of gloeilampen met speciale coatings 5. Medicijnrestanten of verzorgingsproducten met actieve stoffen 6. Toner- en inktcartridges in printers, gevuld met chemicaliën Elk van deze categorieën kan bij onjuiste behandeling leiden tot gevaar: brand, giftige dampen, bodemvervuiling of andere problemen. Daarom is een aparte inzameling essentieel. Hoe verloopt de inzameling chemisch afval? Bij de inzameling chemisch afval staat de veiligheid en traceerbaarheid voorop. De eerste stap is identificatie: welk soort chemisch materiaal heeft u in huis en hoe risicovol is het? Een erkende inzamelaar of expert kan helpen de juiste codering en sectorindeling vast te stellen. Zodra deze bekend is, krijgen de betreffende stoffen een afvalstroomnummer, wat van belang is voor het transport en de definitieve verwerking. Uiteraard houdt men stoffen met verschillende eigenschappen gescheiden. Ontvlambare oplosmiddelen gaan niet samen met bijtende zuren, en accu’s met lithium mogen niet tussen reguliere schoonmaakmiddelen liggen. Vervolgens slaat u alles op in geschikte verpakkingen: drums, IBC-containers of kga-boxen. Ook luchtdichte jerrycans of lekdichte vaten kunnen nodig zijn als er gevaar voor gasvorming bestaat. Voor oplosmiddelen en oliën kiest men vaak stalen vaten of dikwandige kunststof containers met een sluiting die geen damp doorlaat. De transporteur die het afval ophaalt, moet ADR-gecertificeerd zijn en de juiste uitrusting hebben. In veel gevallen komt men langs op een vast schema: wekelijks, maandelijks of op afroep. Zo blijft uw opslagruimte beheersbaar en minimaliseert u de kans op lekkages of ongevallen. Stap voor stap afvoeren
Alles over de vetafscheider
Alle bedrijven met een professionele keuken Alle bedrijven die beschikken over een professionele keuken moeten verplicht hun afvalwater laten afvoeren via een aangesloten vetput. Deze put wordt ook wel een vetafscheider genoemd en zorgt ervoor dat plantaardige- en dierlijke vetten geen problemen kunnen veroorzaken in het riool. Waarom een vetafscheider? Warmte maakt vet vloeibaar en koelte maakt vet hard. Wanneer het vet net gebruikt is, is het warm en vloeibaar. Wanneer je dit dus samen met water wegspoelt, lijken er weinig problemen te ontstaan. Deze komen echter pas in de riolering. Als het vet afkoelt en stolt, hecht dit vet zich aan de wanden en verstopt dit langzaam het riool, met water- en stankoverlast tot gevolg. Wanneer je plaatsen hebt waar veel horecagelegenheden bij elkaar zitten, kan dit snel een groot probleem worden. Een vetafscheider, ook wel bekend als vetput, helpt dus verstopping tegen te gaan terwijl je gewoon je vieze pannen kunt blijven afspoelen. Deze vetput is een tussenstuk tussen het riool en het bedrijfspand dat het vet en slib opvangt. Maar wanneer moet je een afscheider installeren en aan welke eisen moet deze voldoen? Wanneer moet ik een vetafscheider plaatsen? Horecabedrijven en instellingen in de voedingsmiddelenindustrie zijn verplicht om een vetafscheider te plaatsen als het afvalwater een vetconcentratie heeft van meer dan 300 milligram per liter. Uitzonderingen – Horecabedrijven die voor 1 januari 2008 niet in het bezit waren van een vetput hoeven deze niet alsnog te plaatsen. Dit valt onder het zogenaamde overgangsrecht. – Horecabedrijven die voor 1 januari 2008 wel in het bezit waren van een vetvangput, maar bij wie de vetput niet voldoet aan de huidige norm, kunnen de oude vetput wel blijven gebruiken. – Wanneer je niet genoeg of nauwelijks vethoudende producten bereidt, kun je een “maatwerkvoorschrift” aanvragen bij de gemeente. In de meeste gevallen ben je dus niet verplicht om een vetafscheider te plaatsen. Bedrijven die gebruikmaken van een vetafscheider zijn verplicht deze minimaal één keer per jaar te controleren. Wanneer de vetlaag minimaal 10 cm dik is, moet de vetput worden leeggezogen en schoongemaakt. Waar wordt een vetafscheider geplaatst? Een vetafscheider kan buiten het pand op de openbare weg worden geplaatst. Wanneer hier geen ruimte voor is, bijvoorbeeld in de binnenstad, kan de vetput ook bovengronds tussen de gootsteen, afwasmachine en de waterafvoer geplaatst worden. Kan ik met een vetafscheider alle olie in de gootsteen gooien? Ondanks dat de vetput de olie in het water opvangt, is het niet de bedoeling dat al het vet gewoon door de gootsteen wordt gespoeld. De norm is dat het wegspoelen van plantaardige of dierlijke oliën en vetten zoveel mogelijk moet worden voorkomen, tenzij dit redelijkerwijs niet kan worden geëist. Er mogen dus geen pannen frituurvet worden weggegooid in het riool, maar de pannen mogen met een klein vetlaagje nog wel de afwasmachine in. Dit laagje kan vervolgens door de vetafscheider worden opgevangen. Het is wel gewenst om etensresten met aanhangend vet en sauzen met een papiertje af te vegen voordat het wordt afgespoeld. Ook met afwas- en reinigingsmiddelen moet worden opgepast bij een vetafscheider. Teveel schoonmaakmiddelen kan ervoor zorgen dat het vet gaat emulgeren, waardoor er alsnog verstopping kan ontstaan. Europese normen Vetafscheiders moeten aan een aantal normen voldoen. Vetafscheiders/vetputten en slibvangputten moeten voldoen aan de NEN-EN 1825-1 en -2 norm. Hier staat in dat de afscheider goed moet worden onderhouden en gereinigd, zodat een goede werking gegarandeerd is en dat het vet regelmatig moet worden verwijderd door een erkende inzamelaar die vermeld staat op de VIHB-lijst. Daarnaast mag de slibopvangruimte voor maximaal 50% gevuld zijn en mag de vetopslagruimte maximaal 80% gevuld zijn. Dit is een vetlaag van 10 tot 16 cm. Vanaf 1 september 2006 moeten alle op de Europese markt verkochte olie- en vetafscheiders voldoen aan de NEN-EN-normen en zijn voorzien van een CE-markering, wat betekent dat het product voldoet aan de Europese regelgeving. Recycling van vetten Het vet uit de vetput wordt na inzameling naar een vergister gebracht. Hier wordt het omgezet naar onder andere hernieuwbare biobrandstof voor auto’s en vrachtwagens. Het restproduct wordt gebruikt als meststof.
Zo wordt biogas gemaakt
Zo wordt biogas gemaakt Luierrecycling Nederland Schone brandstof en groene stroom. Organisch afval is een ideale grondstof voor groene energiewinning. Het zorgt er niet alleen voor dat bio-afval nuttig wordt toegepast, maar het zorgt ook nog eens voor een grote CO2-besparing. Hoe wordt biogas gemaakt? Biogas is een vernieuwbare energiebron. Dit wordt gemaakt van organisch afval, ook wel ook wel GFT-afval of Swill genoemd. Dit afval bestaat uit voedselresten die vrijkomen in de bedrijfskeuken. Organisch afval wordt ingezameld in groene rolcontainers, palletboxen of in sommige gevallen zelfs in afzetcontainers. Na het inzamelen gaat het afval naar een vergister, waar het wordt gemengd met mest en rioolslib. De massa wordt daarna verhit waarbij het afval door middel van bacteriën wordt afgebroken. Bij dit proces komt biogas vrij. Biogas wordt gezuiverd en bewerkt tot aardgaskwaliteit, waarna het wordt toegevoegd aan het aardgasnetwerk. De rest van de solide massa dat overblijft noemen we digestaat. Dit wordt gebruikt als meststof. Om te voorkomen dat het biogas in de natuur terechtkomt, worden de putten waar het afval wordt vergist verbonden met krachtige afzuigers. Vervolgens wordt het gas doorgezet naar gasmotoren, waar het wordt omgezet in warmte en elektriciteit. De elektriciteit wordt direct naar het elektriciteitsnet gestuurd. Van de warmte wordt stoom geproduceerd waar vervolgens via een turbine elektriciteit wordt opgewekt. Waar wordt biogas voor gebruikt? In Nederland gebruiken we biogas als brandstof voor auto’s en voor de opwek van groene stroom in warmtekrachtcentrales. Hoewel het ook te gebruiken is voor huishoudens, wordt dit nog niet op grote schaal gedaan. Na het produceren van biogas, blijft er zo’n 90 procent van het oorspronkelijke gewicht over. Dit afval wordt gecomposteerd, waardoor het weer terug de landbouwgrond ingaat. Compost in de bodem is goed voor het watervasthoudend vermogen, de bodemstructuur en de biodiversiteit. Waar kan wel biogas van gemaakt worden en waar niet van? Al het afval waar compost van kan worden gemaakt, kan gebruikt worden voor biogas. Denk hierbij aan: Schillen en resten van groenten, fruit en aardappelen Resten van gekookt eten Vlees- en visresten (inclusief graten, schelpen en botjes) Pinda- en notendoppen Eierschalen Plantaardige olie en gestold vet Theezakjes en filters met koffiedik Brood Klein snoeiafval Gemaaid gras Bladeren Mest Hier kan geen compost en dus ook geen biogas van worden gemaakt: Luiers en incontinentiemateriaal (dit kan wel, maar alleen als aparte afvalstroom) Honden- en kattenharen Hout en dikke takken Zand en grond (Volle) stofzuigerzakken As uit de asbak en open haard
Luierrecycling
Luierrecycling Kinderopvang, ziekenhuizen en zorginstellingen vragen er regelmatig naar; kunnen gebruikte luiers apart worden ingezameld en worden gerecycled? Het recyclen van luiers is technologisch en logistiek mogelijk en de bereidheid bij zorginstellingen is enorm groot. Toch worden luiers in Nederland nog niet op grote schaal gescheiden ingezameld en is de recyclecapaciteit niet groot. Waarom luiers recyclen In Nederland gooien we jaarlijks 1 miljard babyluiers weg. Er wordt geschat dat de hoeveelheid uit de ziekenhuizen en (ouderen) zorginstellingen even hoog is. Dit is dus een enorme hoeveelheid luiers. Wanneer er geen recyclemogelijkheden zijn voor luiers, worden ze afgevoerd als restafval en dus verbrand in een afvalenergiecentrale. Hier komt CO2 bij vrij en gaan er belangrijke grondstoffen verloren, waar weer nieuwe producten van gemaakt kunnen worden. De CE Delft heeft berekend dat er bij de recycling van één ton luiers 480 kilo CO2-uitstoot kan worden bespaard. Dit ten opzichte van verbranding met energieterugwinning. Wat zijn de recyclemogelijkheden in Nederland? In Nederland staat momenteel één fabriek waar luiers worden gerecycled: de ARN. De afvalenergiecentrale in de buurt van Nijmegen verwerkt gebruikte luiers en rioolslib tot biogas, kunstmest en nieuwe kunststof producten. Gebruikte luiers bestaan voor zo’n 70% uit ontlasting. De rest is cellulose, fluff pulp en kunststof. De luiers worden vervolgens onder hoge druk tot 250 graden Celsius verwarmd, waardoor ziekteverwekkers worden gedood en medicijnen worden afgebroken. Dit resulteert in slurry; een vloeibare massa met een laagje kunststof. Het kunststof wordt eruit gezeefd en vermalen tot granulaat. Dit granulaat kan weer worden ingezet als grondstof voor nieuwe plastic producten. De slurry wordt verwerkt tot biomassa of compost. Wat is de ontwikkeling van luierrecycling? Omdat de ARN op dit moment nog de enige is die luiers recyclet in Nederland, is het nog niet mogelijk om door het hele land luiers gescheiden in te zamelen. Remondis is de enige afvalverwerker in Nederland die de luiers vervoert naar ARN. Toch is luiers scheiden niet zinloos. Het gescheiden aanbieden van luiers verhoogt de urgentie voor meer capaciteit. De vraag kan de recyclemogelijkheden versnellen. Kijk bijvoorbeeld naar het PMD-bedrijfsafval. Dit is de laatste jaren steeds verder ontwikkeld door de grote vraag. Oplossingen voor de toekomst zouden bijvoorbeeld zijn om speciale luiercontainers in te zetten bij ziekenhuizen, kinderdagverblijven en zorginstellingen. Daarnaast zou er een netwerk kunnen komen van kinderdagverblijven en zorginstellingen die als centraal inzamelpunt fungeren. Hou voor meer informatie en oplossingen de stichting Luierrecycling Nederland in de gaten. Wastenet blijft de ontwikkelingen van luierrecycling op de voet volgen en zal dit gaan aanbieden wanneer verwerking op grotere schaal mogelijk is.
Piepschuim Recycling
Piepschuim: Hoe duurzaam is het en hoe kan het worden gerecycled? Eps, in de volksmond ook wel piepschuim genoemd, bestaat voor 98% uit lucht, maar kan flink wat ruimte innemen in je afvalcontainer. Wanneer je dit in de restafvalcontainer inzamelt, betaal je per lediging dus voor een hoop lucht. Piepschuim kan, wanneer het droog en schoon wordt aangeboden, gerecycled worden tot nieuw piepschuim. Met een gescheiden inzameling van EPS bespaar je dus niet alleen kosten, maar draag je ook bij aan een beter milieu. Wat is EPS? EPS staat voor Expanded Polystyreen of Geëxpandeerd Polystyreen. EPS wordt gemaakt van polystyreen, een kunststof dat op zijn beurt weer van aardolie is gemaakt. Deze kunststof is ook bekend onder de naam tempex, PS-hardschuim, airpop of piepschuim. EPS wordt gebruikt voor allerlei toepassingen, zoals het beschermen van goederen tijdens transport, maar ook in de bouwsector als dak- en vloerisolatie, voor het vullen van een spouwmuur en voor gevelisolatie. Kan piepschuim worden gerecycled? Piepschuim is, ondanks de slechte naam van kunststof, duurzaam en een waardevolle grondstof. Wanneer het goed gescheiden wordt ingezameld, is het namelijk voor 100 procent te recyclen tot nieuw EPS. Op dit moment wordt EPS op veel plekken al gerecycled, maar de gescheiden inzameling kan nog veel beter. In 2013 werd er al 64 procent van het EPS in Nederland gescheiden ingezameld. Dit is een goede ontwikkeling, al wordt er jaarlijks ook nog meer dan 3.500 ton EPS met het restafval afgevoerd. Hierdoor raken de restafvalcontainers snel vol en belandt het EPS in de verbrandingsoven. De Nederlandse visindustrie en tuinbouw zijn koplopers op het gebied van EPS-recycling. In de visindustrie wordt meer dan 90% van de EPS-viskisten gerecycled en in de tuinbouw is het recyclepercentage van de EPS-plantentrays net zo hoog. In andere sectoren wordt op dit moment nog weinig EPS hergebruikt of gerecycled. Hoewel EPS in de bouwsector ook gescheiden wordt ingezameld, is de stroom beperkt. Dit heeft waarschijnlijk te maken met de toepassing van EPS als isolatiemateriaal. Wanneer dit zijn werk blijft doen, wordt het niet afgebroken en komt het dus niet bij het sloop- of verbouwafval. Hoe wordt piepschuim gerecycled? Wanneer piepschuim ingezameld wordt voor recycling, moet het droog, schoon en wit worden aangeboden. Het EPS mag niet vervuild zijn met veegvuil, plakband, stickers/etiketten, verf- lijmresten, voedselresten, vet, olie of gevaarlijke afvalstoffen. Na inzameling zijn er twee manieren om EPS te recyclen; persen of verschredderen. In het eerste geval wordt het piepschuim samengeperst tot een compacte eenheid. Het polystyreen kan zo makkelijk worden vervoerd naar fabrikanten, waar de grondstof kan worden ingezet in de productie van nieuwe kunststofproducten. Wanneer het EPS wordt verschredderd, wordt het verbrokkeld en vermalen tot kleine (oorspronkelijke) EPS-parels. Waar nodig worden de parels nog gezeefd en gefilterd. Het merendeel van de gerecyclede EPS-parels komt terecht in de bouw als woningisolatie. Hoe wordt piepschuim ingezameld? Het voordeel van EPS is dat het niets weegt. Het nadeel is dat het erg volumineus is. Door het piepschuim gewoon in de restafvalcontainer te gooien, verspil je niet alleen de recyclingmogelijkheden, maar loop je ook nog eens geld mis. Een wekelijkse inzameling van een restafvalcontainer kost al snel honderd euro of meer. Met een paar blokken EPS is de container snel vol. Een beter plan is dus om EPS apart in te zamelen in een container of doorzichtige 1000 liter zakken. Deze zakken kunnen in een speciale houder worden geplaatst voor een efficiënte inzameling. Wanneer je EPS in een rolcontainer wilt inzamelen, is dit rendabel vanaf 1 rolcontainer van 240 liter per week. Hier kan ongeveer 3 kilo EPS in worden ingezameld. Wanneer je als bedrijf op een hoge frequentie veel piepschuimafval produceert, is een perscontainer of verdichter een ideale oplossing. In een perscontainer kan je snel een grote hoeveelheid inzamelen en het afval neemt weinig ruimte in, omdat het samen wordt geperst. Hoe duurzaam is piepschuim? Piepschuim heeft geen duurzame reputatie. Dit omdat het gemaakt is van plastic. Vaak wordt karton als een milieuvriendelijkere optie gezien, omdat het gemaakt wordt van natuurlijke producten en tot wel zeven keer te recyclen is. Het nadeel van papier en karton is dat de houtvezels steeds slechter van kwaliteit worden bij iedere recycleronde. EPS is niet alleen 100 procent recyclebaar, het is ook ongevoelig voor vocht en raakt niet snel vervuild. Daarnaast is EPS, vanwege zijn schokabsorberende kwaliteiten, het meest betrouwbaar om producten in te transporteren. Hierdoor is de transportschade nihil, wat extra kilometers voorkomt. Omdat piepschuim een “monomateriaal” (niet gemixt is met andere soorten plastic of aluminium) is, is het recyclingproces efficiënt en kost het weinig energie. Na het vermalen en zeven zijn de korrels direct her te gebruiken.